Wij zijn de vertalers van frequenties. Geluid ontstaat door het trillen van de lucht. Het benoemen van geluid is echter aan ons. Wat hoor je en hoe vertaal je het.
Als je iets niet hoort wil dat niet zeggen dat het er niet is. Dat het niet bestaat.
Als er een boom omvalt, maar er is niemand in de buurt om het geluid waar te nemen is er wel een verplaatsing van de lucht. De trilling verandert, maar het vertalen naar een geluid gebeurt daar ,op dat moment, niet.
Onze gedachten zijn frequenties. Deze frequenties vertalen wij naar gedachten.
Daarna geven wij er een vertaling aan met ons hoofd.
Prachtig systeem.
Toch is het van belang dat we zorgen dat we niet met ons hoofd het verhaal maken. Je hoofd is namelijk nogal oordelend. Of dat nou is naar jezelf of naar een ander. Het is volgeladen met alle leerprocessen, welke we gedurende ons leven opgedaan hebben. Door de omgeving, je school, het gezin, mensen die je tegenkwam, studies, werk en ga zo maar door.
Door alles op te nemen vanuit de buitenkant naar binnen toe, ontwikkel je langzaam een beeld van de wereld, van jezelf, hoe het schijnt te horen, wat passend is. Interessant om te zien dat dat per cultuur nogal kan verschillen. Dus wat is nou bepalend van wat hoort? Hoe het moet?
Is dat iets van buitenaf of bepaal je dat met je eigen gevoel? Met je eigen-wijsheid?
Wat voor de één klopt en hoort, is volgens de ander misschien wel verre van hoe het hoort.
Wat is dan wel universeel? Wat is echt overal hetzelfde? Waar heeft ieder mens behoefte aan? Wat heeft ieder mens nodig?
Wat verbindt mensen?
Je gevoel! Gevoel van liefde, van waardering, van gezien worden, gehoord worden. Dat jij er toe doet!
Het bijzondere van de vertaling die wijzelf geven aan onze gedachtes, ligt heel erg aan hoe jij jezelf in je leven hebt ontwikkeld.
Als je puur en in balans zou zijn met je binnenwereld, in zuivere verbinding met jezelf zou staan, zou je vol liefde en waardering de wereld inkijken.
Dan zou je ieder mens dusdanig behandelen. Want vanuit ons pure zijn, zijn wij liefdevolle lichtwezens.
Als we ergens, op welk vlak dan ook, de verbinding met onszelf verloren zijn, is dat
wat je laat zien naar buiten toe.
Zoals ik al eerder heb beschreven in een andere blog, weerspiegelt jouw buitenwereld jou binnenwereld.
De interpretatie van jou gedachtes en je manier van ontvangen van geluid, of het nou muziek golven zijn of dat het teksten zijn die iemand zegt, de vertaling is aan jou.
Hoe vertaal jij het levensboek, je levenspad en hoe lees je het voor aan de wereld?
Ik wens je een mooi liefdevol verhaal toe met een goed gevoel gedurende het lezen en een positief verrassend eind.
Het volgende boek dient zich vanzelf weer aan!
Comments